HETZUSJEVAN.

toeniknogeenkleineemowas.

de zomer knabbelt aan mijn voeten, het goede leven, bezit me meer dan ik haar.

mijn haren in de wind, tenen in het gras, plat op de wereld met mijn neus in de lucht.

nu en dan word ik moe van het niets doen en begint mijn hoofd een spelletje met me te spelen.

ik tel de dagen en biertjes bij elkaar op om ze op te delen in het geluk voor nu en een beetje voor later.

een biertje voor de dorst, zogezegd.

ik geloof dat ik geniet en twijfel met hetzelfde tempo, in tweeën getrokken door meer dan niets.

bid op mijn blote knietjes dat alles gewoon wel weer goed komt, ook al geloof ik niet in god.

katten komen ook altijd om hun pootjes terecht.

hallo leven, heb ik al gezegd hoeveel ik van je houd?