De traagheid van begrip. Mensen die nooit onder mijn huid zullen kruipen. Dagdromen die ik niet waar zal maken, zijn daarom niet minder briljant. Figuren die ik nooit zal accepteren, blijven een nare vlek op mijn wereld. Verliezen is ook winnen, eternal optimism. Leer me een geheim verklappen en een hand vasthouden zonder safety line. Ik zie de wereld door een halfvol glas, mijn gedachten zijn halfleeg. endless contradictions. er is ruimte genoeg, maar...
There's always something..
believe.
lover.
life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten