I WOKE UP THINKING YOU WERE STILL ALIVE. NOW THIS DAY FEELS SO DAMN DEAD TO ME.
VRAGEN ZONDER ANTWOORDEN IN EEN HOOFD WAT NIET MEER DRAAIEN WIL. IK LACH DE WERELD TOE, GLIMLACH, JE VOELT ZWAAR ALS EEN BAKSTEEN DIE WIL DANSEN IN DE MUUR WAAR FOTOLIJSTJES JE NOG LEVEND KONDEN FRAMEN. VANNACHT HEB IK AL JE SPULLEN INGEPAKT, EEN DOOS STOND JE NOG NOOIT ZO GOED. VERGETEN KAN IK NIET. DOORGAAN IS EEN KRACHT DIE VOELT ALS EEN KOM LAUWE SOEP WAARIN HET ZOUT VERGETEN IS. ER WAREN NOG ZOVEEL VERHALEN OM HERINNERINGEN VAN TE MAKEN. ALS DE TIJD ALLE WONDEN HEELT, HEB IK ALLEEN HET TEGENDEEL. SINDS JIJ WEG BENT HEB IK NIETS MEER GEDAAN DAN KAPOT LATEN GAAN, DOOD LATEN BLOEIEN, VERGETEN & OPMAKEN.
IEDERE VLINDER IS NOG STEEDS DIE ALLERLAATSTE ZONNESTRAAL DIE MIJN TRANENTUIN BESMEURD MET LEVEN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten